کلمه‌ی «اجاص» در عربی معادل آلوی فارسی است. شاید قوی ترین درمان غلبه‌ی مره به خصوص غلبه‌ی صفراء اجاص است.
در روایتی از امام باقر (ع) آمده است:
شَکَا رَجُلٌ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ مِرَاراً هَاجَتْ بِهِ حَتَّى کَادَ أَنْ یُجَنَّ فَقَالَ لَهُ سَکِّنْهُ بِالْإِجَّاص[طب الائمه، ابن سابور الزیات ، ص136]
یعنی مردی به امام باقر(ع) از هیجان همه‌ی مره ها شکایت کرد تا جائیکه نزدیک است ناله کند یا دیوانه شود امام(ع) فرمود با آلو هیجان مره را تسکین بده.
هیجان یعنی غلبه‌ی مره خودش را نشان داده است. این روایت دال بر این است که درمان مره ها اعم از صفراء و سوداء و حمراء آلو است. غلبه‌ی سوداء یا صفراء ممکن است موجب نوعی دیوانگی هم بشوند.
در روایت دیگر آمده است:
سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الْإِجَّاصِ فَقَالَ نَافِعٌ لِلْمِرَارِ وَ یُلَیِّنُ الْمَفَاصِلَ فَلَا تُکْثِرْ مِنْهُ فَیُعَقِّبَکَ رِیَاحاً فِی مَفَاصِلِکَ وَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَ الْإِجَّاصُ عَلَى الرِّیقِ یُسَکِّنُ الْمِرَارَ إِلَّا أَنَّهُ یُهَیِّجُ الرِّیَاح[طب الائمه، ابن سابور الزیات ، ص136]
یعنی از امام صادق(ع) در مورد آلو پرسیدم فرمود برای تمام مره ها نافع است و مفاصل را نرم می‌کند و زیاد آلو مصرف نکن زیرا موجب التهاب مفاصل می‌شود و از امام صادق(ع) نقل شده است که در مورد آلو فرمود ناشتا خوردن آلو مره ها را تسکین می‌دهد مگر اینکه موجب هیجان ریح (التهابات) می‌شود.
آلو گریس مفصل ها است. مفصل ها را نرم می‌کند. چگونه گریس آهن و درب را نرم می‌کند؟ آلو هم گریس مفصل ها است.
افرادی که مفصل های آن ها و یا زانوهای آن ها تق و تق می‌کند در عین حالی که جوان هستند، بیماری مفصل ندارند بلکه خشکی مفصل دارند.
ولی باید مواظب بود که آلو زیاد مصرف نشود زیرا آلو خیلی سرد است و در صورت مصرف بیش از حد آلو، مشکل التهاب مفصل ها به وجود می‌آید.
آلو آنقدر مفصل ها را نرم می‌کند که اگر بیش از اندازه مصرف بشود موجب التهاب مفصل ها می‌شود.
آلو برای درمان مفصل و خشکی مفصل است.
باد به معنای درد متحرک است و مراد از باد در اینجا درد یا التهاب است. باد به هر دو معنای درد و التهاب هم می‌آید.
پس افرادی که مبتلا به غلبه‌ی مره به خصوص غلبه‌ی صفراء هستند و دارویی برای غلبه‌ی صفراء نداشتند همین آلو جایگزین خوب و درمان خوبی برای غلبه‌ی صفراء است.
اگر زمان آلو باشد باید از آلو استفاده کنند.
برای افرادی که گر می‌گیرند و بدن های داغ هستند و عصبانی هستند، آلو حیاتی است.
آلو هم غلبه‌ی صفراء را درمان می‌کند و هم گرمی بدن را خاموش می‌کند. داروی بسیار خوب و مفید است.
مستفاد از روایات این است که آلو با خشک شدن بهتر می‌شود.
در روایت آمده است:
عَلَیْکُمْ بِالْإِجَّاصِ الْعَتِیقِ فَإِنَّ الْعَتِیقَ قَدْ بَقِیَ نَفْعُهُ وَ ذَهَبَ ضَرَرُه وَ کُلُوهُ مُقَشَّراً فَإِنَّهُ نَافِعٌ لِکُلِّ مِرَارٍ وَ حَرَارَةٍ وَ وَهَجٍ یُهَیِّجُ مِنْهَا[طب الائمه، ابن سابور الزیات ، ص136]
یعنی بر شما باد آلوی کهنه و مانده زیرا آلوی کهنه نفعش باقی مانده و ضرر آن از بین رفته است و آن را پوست کنده بخورید زیرا برای هر مره ای و گرمی و هیجانی که از آن دو باشد نافع است.
این روایت تاکید دارد که آلو برای تمام انواع مره مفید است. اگر کسی بپرسد درمان مره‌ی حمراء چیست جواب آن آلو است.
کهنه بودن علت برای نافع بودن آلوی کهنه است بنابراین هر میوه‌ی کهنه و خشکی نفعش باقی مانده و ضررش از بین رفته است.
بهترین آلو، آلوبخارا است زیرا پوست کنده است.
آلو بخارا از آلو سیاه است.
آلوی تازه هم خوب است.
حرارت شامل تمام انواع گرمی می‌شود اعم از گرمی صفراء است.
«وهج» به معنای گرمی آتش است. باد گرمی که متصاعد از آتش است و دست را گرم می‌کند «وهج» نامیده می‌شود.
ما سفارش میکنیم، هر شب چهار آلو مصرف کنند زیرا به این مقدار زیاد محسوب نمی‌شود ولی اگر مثلا ده عدد مصرف کنند زیاد است.
هر شب آلو بخورند تا خوب بشوند.
آلوچه ملین هم هست بنابراین مشمول ادله‌ی «مشی» که درمان مره است هم می‌باشد.
کلمه‌ی اجاص در عربی بیشتر برای آلوی سیاه است.
در روایت آمده است:
دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ ع وَ بَیْنَ یَدَیْهِ تَوْرُ مَاءٍ فِیهِ إِجَّاصٌ أَسْوَدُ فِی إِبَّانِهِ فَقَالَ إِنَّهُ هَاجَتْ بِی حَرَارَةٌ وَ إِنَّ الْإِجَّاصَ الطَّرِیَّ یُطْفِئُ الْحَرَارَةَ وَ یُسَکِّنُ الصَّفْرَاءَ وَ إِنَّ الْیَابِسَ مِنْهُ یُسَکِّنُ الدَّمَ وَ یَسُلُّ الدَّاءَ الدَّوِیَّ.[ الکافی،ج6،ص359]
یعنی وارد بر امام کاظم(ع)شدم و در پیش او ظرف آبی بود که داخل آن آلوی سیاه بود در زمان خودش فرمود گرمی در بدن من هیجان پیدا کرده است و آلوی تازه گرمی را خاموش می‌کند و صفراء را تسکین می‌دهد ولی آلوی خشک خون را تسکین می‌دهد و بیماری نهفته و بیماری سخت را از بدن بیرون می‌کشد.
آلوی تازه برای صفراء و آلوی خشک برای درمان دم است.
شاید آلوهای دیگر مانند زرد و قهوه ای هم خشک و تازه برای مره خوب باشند.
امام(ع) فرمود «اجاص الطری» یعنی آلوی تازه گرمی را خاموش می‌کند بنابراین باید قید تازه بودن را رعایت کرد.
از روایات استفاده می‌شود که آلو بسیار سرد است به همین جهت اگر زیاد خورده بشود سبب التهاب مفصل می‌شود.
معروف هم هست که آلو ملین است و از این جهت هم درمان صفراء است.
شاید مهم ترین درمان غلبه خون آلوی خشک باشد که در عربی به آلوی خشک «اِجّاص» می‌گویند. در روایت آمده است:
وَ إِنَّ الْإِجَّاصَ الطَّرِیَ یُطْفِئُ الْحَرَارَةَ وَ یُسَکِّنُ الصَّفْرَاءَ وَ إِنَّ الْیَابِسَ مِنْهُ یُسَکِّنُ الدَّمَ وَ یَسُلُّ الدَّاءَ الدَّوِی[الکافی،ج6،ص359]
یعنی همانا آلوی تازه گرمی را خاموش می‌کند و صفراء را تسکین می‌دهد و آلوی خشک غلبه خون را تسکین می‌دهد و بیماری سخت و خطرناک را از بدن خارج می‌کند.
آلو،آلوی خشک،آلو در روایات،احادیث آلو،آلو بخارا،مضرات آلو،پوستر آلو،آشپزی در اسلام،خواص آلو در روایات،آشپزی اسلامی
